Beste vrienden, Ik ervaar momenteel een gevoel van emotie en sereniteit. Ik wil u bedanken voor de steun en soms ook genegenheid die u mij de afgelopen vijf jaar hebt betoond.

De functie van eerste minister was een grote verantwoordelijkheid die ik die ik met volle inzet voor ons land en onze burgers heb opgenomen. Het was geen gemakkelijke taak. De debatten waren soms hevig maar dat is nu eenmaal de kern van onze democratie.

Ik heb vaak kunnen vaststellen dat ons land wordt gewaardeerd en op Europees en internationaal niveau een grote geloofwaardigheid geniet. We hebben ons uiterste best gedaan om deze kwaliteiten te versterken. En dat heeft zelfs geleid tot de verkiezing van België in de Veiligheidsraad van de Verenigde Naties, het meest invloedrijke orgaan ter wereld.

Jobs, jobs, jobs, dat was mijn obsessie. Omdat het de beste garantie is om de armoede terug te dringen en de solidariteit te versterken. De vele hervormingen, taxshift, vennootschapsbelasting, nulbijdrage op de eerste job, arbeidsmarkt, etc. hebben de ondernemingen gestimuleerd om mensen aan te werven.

290.000 extra jobs en een werkgelegenheidsgraad van 71% die in het verleden nooit werd bereikt…  Dat is onze grootste trots. Want elke baan betekent meer vrijheid en waardigheid.

Op die manier hebben we ook het leefloon en de laagste en middelhoge inkomens kunnen verhogen en de laagste pensioenen kunnen optrekken. De belastingdruk op arbeid is effectief afgenomen.

Ik weet dat er nog heel wat uitdagingen zijn. Na de val van de regering in december 2018 was het begrotingstekort drie keer kleiner geworden en de belasting op arbeid gedaald. Door de periode van lopende zaken is de noodzakelijke hervormingstrein jammer genoeg gestopt en dat heeft een negatieve impact gehad op onze overheidsfinanciën.

De terroristische aanslagen hebben ons getraumatiseerd. Er is nu een « voor » en een « na » in ons land. De strijd voor meer veiligheid en meer vrijheid moet permanent en vastberaden worden gevoerd. Tijdens deze pijnlijke momenten heb ik geprobeerd blijk te geven van koelbloedigheid en mij te blijven richten op de vrijwaring van de rechtsstaat en de democratische waarden.

Ik dank al mijn collega’s binnen de regering, mijn adviseurs, mijn medewerkers, de administraties en de Parlementsleden, want zij hebben hun uiterste best gedaan om ervoor te zorgen dat we onze verantwoordelijkheid hebben kunnen nemen.

Ik geef de sleutels van de Wetstraat 16 vol vertrouwen door aan Sophie Wilmès. Ik ken haar intelligentie, haar dossierkennis en haar pragmatisme. Ik wens haar als vriend alle succes toe.

Ik geloof in de toekomst van dit land. Ik weet dat hetgeen ons verenigt veel sterker is dan wat ons verdeelt.

Emotie en sereniteit, hiermee begin ik aan een nieuwe bladzijde. Ik bereid me voor op het voorzitterschap van de Europese Raad en ik ga een actieve rol spelen in het nieuwe elan voor de toekomst van Europa. Ik ga mij er met volle kracht, al mijn creativiteit en heel mijn hart voor inzetten.

Tot binnenkort,

Charles Michel